Yarın Kurban Bayramı’nı idrak edeceğiz. Hasretler kavuşacak. Dargınlar barışacak. Dostluklar da pekişecek. Genel beklenti bu.


Bu arada ertelenen CHP Babaeski İlçe Başkanlığı Seçimi de olgunlaşabilir. Kriz uzun uzadıya devam etmez. Dilerim ki, Bayram parti içi bazı grupların kaynaşmalarına fırsat olur. Ve her şey dostça çözülür. Gönülde yatan koltuklar hariç, paylaşılmayacak bir şey yok. 


Bazılarımız bayramları tatil fırsatı olarak değerlendiriyor. Ana babalarının bayramlarını telefonla kutluyorlar.


Ancak bayramdan bayrama çocuklarının yüzünü görmeyi bekleyen Ana-Babalar, yaşlı gözlerle hasret çekmeye devam edecekler.


Alttan gelen genç nesile Bayramların anlam ve önemini öğretemedik.


Milletleri Millet yapan örf, adet ve gelenekleridir. Bayramlar, toplumu birbirine bağlayan çimentolardır.


Ancak alışılmış bir kutlama tarzı, Bayramların içini boşaltıp önemsizleşiriyor. Sıradanlaştırıyor. 


Dünya insanı uzay çağında. İletişim teknolojisi her geçen gün yeni boyutlar kazanıyor. Bizim insanımızın da, dünya insanından etkilenmemesi mümkün değil.


Gençler eskilere rağbet göstermiyorlar. Bayramları nostalji bir gün olarak görüyorlar. Dini Bayramlar da büyüklerin ellerini öpmeyi eskimiş bir adet gibi algılıyorlar. 


Bayramların genç nesilde değer kaybetmesi aynı şeylerin bıktıran tekrarındandır.


Resmi Bayramların git gide coşkusuz kutlanır hale gelmesi de çok düşündürücü. Her geçen yıl Resmi Bayramlara halk katılımı azalıyor. 


Resmi Bayramlara halkın giderek ilgisizleşmesinin sebebi nedir?


İlgisizliğin birinci sebebi, resmi ideolojiyle ezberlenmiş kutlama yöntemleridir. Her sene aynı kutlama tarzı halkımızı toplamıyor.


Askeri havada kutlanan Resmi bayramlar artık sivilleşmeli. Halkın içinde olmadığı bir kutlama şekli sadece “Adet yerini bulsun” anlayışıyla yapılan bayram törenlerine ilginin azalması normaldir.


Sivilleşme; Elbisesi askeri elbisenin çıkarılmasıyla değil, beyinlerin sivilleşmesiyle başlamalı. Resmi ideolojinin dar kalıplarına bu toplumu sıkıştırmaya çalışırsanız sadece bıkkınlık oluşturursunuz.


Resmi geçitlerde askeri düzenle kıtlar halinde yürüyen öğrencilerin beyinleri nasıl sivilleşsin?


Protokol önünden geçerken öğrenci kıtalarının başındaki öğretmenlerin ayaklarını pergel gibi açarak putlaşmaları, asker kafalı olduklarını göstermiyor mu?


Asker kafalı öğretmenlerle sivil öğrenciler yetişir mi?


Resmi ideolojiyle tertiplenen bayram törenleri coşku içinde kutlanabilir mi?


Acilen, Sivilleşmeliyiz. 


Halkın seyrettiği değil, özellikle halkın törenin bir parçası olduğu bayramlar coşkulu olabilir. 


Resmi Bayramlarda Halkı törenin uygulayıcı rolü bayram törenlerine renk katacaktır. İşte o zaman da Katılım çığ gibi büyüyecek ve Bayramlar gerçek Bayram gibi olacaktır.


“Halk bayramı seyreden değil, Bayram töreninin bir unsuru ve bir dokusu olmalı bağlamında”  çeşitli düşünceler ortaya atılabilir.


Örneğin,  Halkın rol aldığı canlandırmalar yapılabilir. Kurtuluş savaşını canlandıran senaryolar Bayram alanında Halk ile beraber oynanabilir. Kahramanlık şarkıları ve marşları Halk ile beraber coşkuyla söylenebilir. Çeşitli Halk koroları amatörce de olsa Bayramın anlam ve önemini yansıtan eserleri seslendirebilirler. Benim aklıma bir çırpıda bunlar geldi. Düşünülürse daha ne fikirler üretilebilir.


Mesele Halkı işin içine katmaksa, düşüncenin sınırı olamaz.


Mesele Resmi kalıplardan çıkıp Bayramların coşku ve sevinç içinde kutlanması ise, bu konuda ortaya atılan tüm görüşler değerlendirilir.


Her yerde ayrı bir kutlama şekli de düşünülebilir.


Yeter ki, Resmi Bayramlar artık sivilleşsin. 


Yeter ki, Bayramlara yakışan coşkuyu yakalayalım.


İşte o zaman Bayramlar tatil fırsatı değil, gelsin diye iple çekilen Milli ve Resmi Günler haline gelecektir.


Bu duygu ve düşüncelerle Kurban Bayramınızı içtenlikle tebrik ederim.