Oktay CeylanGeçtiğimiz Cuma günü Dingiloğlu Parkı’nın önünde bir Polis Panzeri gördüm ve ilimizde onun ne işi var diye hayretle karşıladım. Etrafıma baktım vatandaşlarda panzeri şaşkın bakışlarla izliyorlardı. Emniyet yetkililerinin gazetelere verdikleri beyanatlarda ilimizin sessiz, sakin, (Bazı müferrid olaylar dışında) olduğunu teyit ettiklerini aklımdan geçirdim o an. Az ileride üç beş vatandaş bir araya gelmiş gördükleri manzarayla ilgili görüşlerini dile getirip; “İlimizde çok şükür terör yok, öyle ses getirecek eylemler yok” diye konuşuyorlardı.Bende bu konuyu sevdiğim ve saygı duyduğum bir büyüğümle analiz etme ihtiyacı duydum.Kendileri;“Kırklareli gelişmekte olan ve ileri tarihlerde nüfusun hızla artacağı tahmin edilen bir vilayetimiz. Seneye 10.000 öğrencinin daha geleceğini biliyor muydun? Diye sordu. Bu gelişmeler karşısında devletin TEDBİR alma cihetine gittiğini düşündüğünü söyledi ve ekledi;“Geçtiğimiz senelerde biliyorsun Yayla Mahallesi’nde asırlık okulumuz cayır cayır yandı. Zamanında TEDBİR alınıp, 20 – 25 Bin Lira harcanıp o muhteşem eseri yangına karşı koruma altına alınsaydı, okul şimdi öğrencilerimizi barındırma durumunda olacaktı. Bizlerin de içi yanmayacaktı. İlimizde de bir değil, üç – beş panzerimiz olsun. Bundan ilimiz halkına fayda gelir, zarar gelmez”Söylediklerini samimi buldum ve beni tatmin etti. Fakat panzeri görüp te HAYIFlananları tatmin etti mi bilemiyorum.“Tedbir Devletten, Takdir Cenab-ı Hak’tan” vecizesinin tam yeri diye düşünüyorum.