Özkan Başaran
















28 Eylül 2013 Cumartesi günü CHP’nin Lüleburgaz’da düzenlediği çiftçi Mitingine katıldım.  Tahminen 10-15 Bin kişilik bir kalabalık toplanmış Kılıçdaroğlu’nu bekliyordu.


Genel Başkan Yardımcılarından, Bölge Milletvekillerine, Bölge Belediye Başkanlarından, Belediye Meclis ve İl Genel Meclis üyelerine ve parti yöneticilerinden CHP sempatizanlarına kadar herkes miting alanındaydı.


Trakya Çiftçisine yönelik bir mitinge yakışan kalabalıkların toplanması bekleniyordu.


 Ancak,1 Milyona yakın nüfusu olan Trakya’dan Lüleburgaz’a 10-15 Bin kişi gelmişti. 


“Bu rakamı nasıl hesapladın?” diyeceksiniz.


Kongre Meydanı 10 bin kişiyi alıyor. Alan Tam dolmamıştı ama kenarlardakileri de hesaplayarak tahminen 10-15 Bin kişi olabilir hesabını yaptıktan sonra, miting tecrübesi olanların da görüşlerini sorduğumda bu rakam kafamda oluştu.


Neden Rakamların bu kadar üzerinde duruyorum?


“Çiftçinin perişan olduğu iddia ediliyor. Esnafın durumu içler acısı” diyoruz. “Emekli geçinemez durumda, İşsizlik almış başını gitmiş, toplum huzursuz ve umutsuz” diyoruz.


Peki, nerede bu ezilen insanlar?


 Neden Muhalefetin sesini dinlemeye gelmiyorlar?


CHP’ye mi ilgi yok?


Yoksa toplum mu ilgisizleşti? Ya da AKP’den mi memnun?


Organize eksiklikleri yeterli kalabalıkları bir araya getirmede önemli bir faktör.


CHP Trakya örgütleri bu mitingte kötü bir sınav verdiler. Bunu söyleyebiliriz.


Çünkü, İnsanları Lüleburgaz’a taşıyamadılar. 


Tamam da, canı yanan çiftçi kendini götürecek araba beklemez. Kendi imkanlarıyla gider. Avazının çıktığı kadar bağırır, çağırır.


Görmek istediğimiz kalabalıkların olmaması Mitingin coşkusunu önleyebilir mi?


Lüleburgaz Çiftçi Mitingi coşkusuzdu. Cansız ve heyecansızdı.


Bayraklar kıpırdamıyor. Sloganlar atılmıyordu. Her dakika alandaki insanlar eriyordu. Sıkılan kaçıp gidiyordu.


Çünkü Kılıçdaroğlu’nun konuşması insanları coşturacak gibi değildi.


Bilinen şeyleri tekrarlayan Kılıçdaroğlu, Trakya Çiftçisine hiç ama hiç umut veremedi.


Sadece Hükümetten şikayet edebiyatı yaptı.  


Miting alanındakilerin “Sen ne vereceksin onu söyle?” diye homurdandıklarına şahit oldum.


CHP İkitidarında Mazotu, Gübreyi, İlacı ve tohumu ucuzlatacak mısın? 


“Ayçiçeğini 2 Liraya, Buğdayı 1 Lira’ya alacak mısın, Onu söyle?” diye homurdananlar miting alanını boşaltmaya başladılar.


Ana muhalefet partisi iktidara hazır olduğunu hissettiremedi.


Tarım Politikası’nı anlatamadı. Batan çiftçin yüreğine su serpecek çareler düşünülmemiş. Projeler üretilmemiş. 


CHP Kurmayları bu kadar zamandır ne yapmışlar? 


Sonra, Kılıçdaroğlu’nun Yaptığı eleştiriler Miting Alanı’ndaki CHP’lilerin her gün bir birlerine söylediği ezberlenmiş şeyler.


Genel Başkan Gelmiş. İnsanlar Mitinge koşmuş. Farklı bir şeyler duymak istiyor.


Kılıçdaroğlu Trakya Çiftçisi’ne umut vereceğine, Bol bol Hükümeti şikayet etti.


Konuşmasını bitiren Kılıçdaroğlu Seçim Otobüsünün üstüne çıkıp Halkı selamlayarak Lüleburgaz’dan ayrıldı.


Mitingi izleyen CHP’liler ise hayal kırıklığı içinde evlerinin yolunu tuttular.


Trakya’dan bir Kılıçdaroğlu geçti. Rüzgarıyla her yeri sallayacak diye beklerken. Yelini bile hissettiremedi.


CHP Seçime bu şekilde Mitinglerle girerse, Halkın desteğini nasıl alacak?


Siz gelip insanlara bol bol hükümeti şikayet etmeyeceksiniz.


Siz Halkın, Size neden oy vermesi gerektiğini anlatacaksınız. Beğenmediklerinizin yerine, siz ne vereceksiniz?  Onu söyleyeceksiniz.