HÜR DÜŞÜNCE











Oktay Ceylan








Sabahın erken saatleriydi. Karaumur Caddesi’nden aşağıya doğru iniyordum. Birden kazma sesi duydum. Eski Pazar Sokağı’ndan, bir vatandaşımız kazma ile çalışıyordu, merak ettim dikkatimi çekti. Kim bu vatandaşımız elinde kazma sallayan. Yaklaştım Evet ta kendisiydi CUMHURİYET’imin Muhtarıydı.


“Muhtarım” diye seslendim. Döndü meraklı bir şekilde bana doğru. Bende hemen fotoğrafını çektim. Yüzü pancar gibi kıpkırmızı olmuş ter içindeydi. Belliki çok zamandır oradaydı. “Bu fotoğrafı makalemde kullanacağım” dedim. 


“Yaz dedi, Çek dedi.” muhtarım daha konuşmak istedi. İzin vermek istemedim konuşmasına.


“Muhtarım terlemişsiniz. En yakın zamanda makamınızda sizi ziyaret edip konuyla ve mahalle ile ilgili meselelerinizi dinleyip bunları köşemde Kırklareli halkımla paylaşacağım” dedim. “Kolay gelsin” deyip oradan ayrıldım.


Not: Bütün Samimiyetim ile söylüyorum. Lütfen sözüme inanın. Fotoğraf çekerken muhtarımın haberi yoktu.