Özgürlük Anıtı Gerçeği

Özgürlük Anıtı Gerçeği

Özgürlük Anıtı Gerçeği

Özgürlük Anıtı Gerçeği

Özgürlük Anıtı Gerçeği
23 Aralık 2009 - 09:21


Tarihin, bilinmeyen bir gerçeğini aralayalım. New York Manhattan’daki 93 Metrelik dev Özgürlük Heykeli’nin öyküsü şaşırtıcı bir gerçeği ortaya koyuyor: Heykel, 19. Yy.da Fransızlara Osmanlı tarafından sipariş edilmiş, Mısır’a dikilmek üzere tasarlanmış; parasının tamamına yakını da Sultan Abdülaziz tarafından ödenmişti! Şimdi talihsizliklerle dolu olayların heykeli ABD’ye göndertene kadar nasıl cereyan ettiğine bakalım:
Osmanlı toprağı olan Mısır, 19. yüzyıl başından itibaren Kavalalı Mehmed Ali Paşa' nın soyu tarafından yönetiliyor, bunlara da 'Hıdiv' deniyordu. İstanbul’daki Hıdiv Kasrı’ da adını, yaptırıcısı olan bu soydan alır. Osmanlı, İçişlerinde bağımsızlığını vermişti Mısıra. Mısır valileri yani Hıdivler, sadece yabancı devletlerle imzaladıkları anlaşmaları padişaha tasdik ettirmek zorundaydılar. Bu gibi talepler de Pay-ı taht tarafından pek geri çevrilmiyordu. Hıdiv Said Paşa, Akdeniz’i Kızıldeniz'e bağlayacak ‘Süveyş Kanalı Projesi’ni de Osmanlı hükümdarının onayına sunmuştu. Fransız mühendis Ferdinand de Lesseps'in 1854'te hazırladığı proje, İngiltere’nin Akdeniz'deki ve Hindistan'daki sömürge düzeninin sona erdirebileceği için hoşlanmadığı bir girişimdi. İstanbul’da ağırlığı oluşmuş bulunan İngilizler de Sultan Abdülaziz'i, Süveyş Kanalı Projesini reddetsin diye zorluyordu. Fakat Said Paşa projeyi başlatma iznini Padişah’ı beklemeden 30 Kasım 1854'te verdi. Fransızların finanse ettiği proje nedeniyle İngilizler gittikçe artan ölçüde Sultana baskı kurdular. Bu nedenle Padişah 12 yıl boyunca Süveyş Kanalı çalışmalarını onaylayamadı. İstanbul’un tasdikini almadan işe başlandı ama Proje için her şeyi göğüsleyen Said Paşa 1863'te ani bir şekilde öldü. Yerine geçen Hıdiv İsmail Paşa ise Fransızlara tersti; İngiliz taraftarıydı. İş karışmıştı. Proje rölantiye alınmıştı. Ancak zamanla, o da Kanalın Mısır'a kazandıracaklarını kavradı ve var gücüyle projeye destek vermeye başladı. Kazılar neredeyse tamamlamak üzeredir. Artık açılış yaklaşmakta ve Osmanlı onayı hala yoktur. Bunun için Fransız hükümeti Sultan Abdülaziz’e İngilizlerden daha fazla baskı yapmaya başlar. Sultan Abdülaziz,1866’nın 19 Mart’ında yayınladığı fermanla kanala izin verir, Fransız sermayeli kanal şirketi ile Said ve İsmail Paşalar arasında varılan antlaşmaları onaylar. Üstelik Mısır’ın kanal inşaatı için yaptığı dış borçları da devlet garantisi altına alarak. Osman Devleti adına Padişah’ ın da kanal şirketi’nin hisselerine oldukça yüksek bir meblağ yatırarak destek vermesi iyice moral verir. İşte, onaylanan bu antlaşmalardan birsinde parlak bir fikir vardır: Kanalın Akdeniz’e açıldığı yere dev bir heykel dikilecektir. Heykel, “Firavunlar zamanının giysilerine bürünmüş bir kadın” şeklinde olacak, elinde de “Asya’nın ışığının Mısır’dan geldiğini “ sembolize eden bir meşale tutacaktır. İşte, Sultan Abdülaziz’in onayladığı anlaşmalar gereği ödediği paraların hak ediş ödentileri arasında yapılacak olan heykelin masraflarının büyük bir bölümü de vardır. Paşa ve mühendis, eseri Fransa’nın tanınmış heykeltıraşlarından olan Frederic Auguste Bartholdi’ye sipariş etmişlerdi. Bartholdi, dikileceği yerde monte edilecek şekilde parça parça olmak üzere heykeli birkaç sene içinde tamamladı. Kanalın Akdeniz ağzına birkaç haftada monte edilebilecek duruma getirmişti. Hatta Marsilya’dan bir gemi ile Mısır'a nakledilmesinin hazırlıkları bile başlamıştı. Ama, olmadı. Sait Paşa’dan sonra Mısır’ın başına geçen İsmail Paşa, Müslüman bir memlekette böylesine büyük bir heykelin dikilmesinin , “Putlara tepkili” Müslümanların tepkisini alacağını düşündü. Ve heykelin Mısır’a getirememesi emrini verdi. Mühendis Lessebs, Paşa’yı ikna için çok uğraştı. Ama çabaları neticesiz kaldı. Süveyş kanalı, 1869 Kasım’ında dünyanın dört bir tarafından gelen davetlilerin katıldığı büyük bir törenle; ama “Heykelsiz” açıldı. Heykeltıraş Bartholdi’nin eseri ise, Paris’te bir depoya kondu ve tozlanmaya terk edildi. Ta ki, dünyanın bir başka tarafından, yeni dünya’nın Amerika Birleşik Devletleri ile Fransa arasında yaşanan büyük muhabbeti artırmak için birbirlerine jest üstüne jest yaptıkları dönemde; Paris’te yeni kurulan Fransız-Amerikan dostluk grubunun lideri olan Edooard Rene Lefebvre Amerikalıların Fransa nın dostluğunu daima hatırlamaları için bir hediye göndermesi konusunda Fransız hükümetini ikna edinceye kadar. Hediyenin de dev bir heykel olması kararlaştırıldı. Heykel, bir elinde “ Dünyayı aydınlatan özgürlüğün sembolü” olan bir meşale taşıyacaktı. Aslında zekice plan, hazır bir heykeli aralıyordu. Bu planla, sipariş gene aynı heykeltıraşa, Frederic Auguste Bartholdi’ ye verildi. Bartoldi’nin eseri zaten hazırdı. Heykeli depodan çıkarıp, ellerinden birinde ve yüzünde birkaç düzeltme yapacaktı, o kadar. Bartholdi, kaidenin yerini görmek için New York’a gitti ve Paris’ e dönüşünde yeniden işe başladı. Bakır ve çekiçten yaptığı heykeli Paris’e kendi adıyla anılan bir kule dikmiş olan Gustave Eiffel ile çalışarak tamamladı.1884 Haziran’ın ilk günlerinde eserini Fransız hükümetine teslim etti. Bartholdi heykelin yüzünü tamamen değiştirmiş ve anne Charlatte ‘in siluetini işlemişti. Birbirine monte edilecek şekilde yapılmış 350 parçadan oluşan heykel “İsere” adındaki bir Fransız gemisine yüklendi ve 4 Kasım 1885 günü New York’a ulaştı. New York’a, bu arada heykelin kaidesinin yapımı için bir bağış kampanyası başlamış, ilk bağışı Macar göçmeni olan, New York’ ta Word adında bir gazeteci, daha sonra, gazetecilikte dünyanın en büyük ödülü sayılan Pulitzer ödülü’nün de isim babası olacaktı! Kaidenin inşasından sonra sıra heykelin dikilmesine ve resmi açılışa geldi. Bartholdi, New York’a yanına bu defa Süveyş kanalı’nın mühendisi ve heykelin fikir bası olan Ferdinan de Lesseps’i de alarak gitti ve 1886’nın 25 Ekim’inde yapılan törende eserinin açılışını bizzat yaptı.
     Özetle,sadece sayın Fransızlar'a şükran duymak yerine,Türkler'in düşünce,hak ve hukukunun da unutulmamasını hatırlatmak için bu yazımı derledim.Zira oradaki meşale Asya'nın ışığı, heykelin kıyafeti Firavun devri giysisi, sermayesi de Osmanlı parasıdır..
     Lakin;Gel gelelim ne acıdır ki; özgürlüklerin sembolü olmak Osmanlı'nın yani biz TÜRK 'lerin hakkı iken,Yeni Dünya'nın yani Amerika Birleşik Devleti'nin oluverdi..!


     Gerçekler Her Zaman Acı Oluyor Maalesef..
     Esen Kalın..