Rahmi Sağlık













Enteresan bir milletiz! Sağlığında, bazı makam sahibi siyasilerin ve şöhret sahibi sanatçıların peşinde koşar, kendilerine söz söyletmeyiz. Makamları elden gidince ya da şöhretleri dibe vurunca onların hiç bir önemi kalmıyor. Hatta yıllardır arkalarından koştuğumuz, alkışladığımız, toz kondurmadığımız bu zatları kötülemeye hatta Vatan hainliği ile suçlamaya başlarız.


Birde madalyonun diğer yüzü var! Bazı siyasetçileri ve sanatçı ile diğer bazı insanlarımızı hayatta iken Vatan hainliği ile suçlayıp sövdüklerimizi ve cezalandırdıklarımızı, öldükten ve iş işten geçtikten sonra baş tacı etmeye başlarız. Yani bu yapılanlar, “Kör Ölür Badem Gözlü Olur!” sözünü akla getiriyor.


O kadar çok örnek var ki, hangisini yazalım. Benim prensibim uzun yazı yazıp okurlarımı sıkmamaktır. Bu prensibimden fazla ödün vermeden sadece birkaç örnekle yetinmek istiyorum. 


Mesela Nazım Hikmet’i, Cem Karaca’yı, Ahmet Kaya’yı ve diğerleri ile bazı siyasileri sürdük, kovduk ya da kaçmalarına zemin hazırladık. 


Sonra ne oldu; Cem Karaca, 29 Haziran 1987’de Türkiye'ye döndü. Şair Nazım Hikmet, ölümünden 46 yıl sonra Türk Vatandaşlığı’na yeniden kabul edildi. Ünlü Şaire iade-i itibar kararı 05 Ocak 2009’da Bakanlar Kurulu'nca alındı. En son olarakta Ahmet Kaya gündemi işgal etmeye başladı.


Baksanıza! Siyasiler bile Ahmet Kaya’yı paylaşamıyor.


“Gezide bize saldıranlar Ahmet Kaya’ya da saldırdı.”


“Yok Ahmet Kaya yaşasaydı, Gezi Eylemcileri’nin yanında olurdu” falan filan!!


İşte böyle; “Kör Ölür Badem Gözlü Olur”