Memleketlerin meselelerine sahip çıkması halkın desteği ile olur. Bunun yolu ise sivil toplum örgütlerinin canlı ve hareketli olmasına bağlıdır diye düşünüyorum.
Siyaseti dürüst ve şaibesiz, kapasiteli, iyi eğitim almış insanlar yapmalıdır.
Siyaset ne için yapılır?
Halkımıza hizmet için olsa gerek, siyaset düzgün ve dürüst yapıldığında “KUTSAL” bir iştir.
Sendikacılıkta öyle. Bir Sendikanın emanet edildiği zat dürüst, adil ve tarafsız davranmalıdır. Mecburiyeti vardır.
Bunları saydıktan sonra meseleyi şuraya getirmek istiyorum.
Bu memleketin, aşını yemiş, suyunu içmiş bir vatandaş olarak, gözlerimin önüne getirdiğim manzaralar karşısında hüzünlendim.
Esnaf iş yerlerinin bulunmadığı sokaklar ıssızdır. Serhat şehrimizde hızla ve denetimsizce açılan süper marketlerin sayesinde, büyük timsahların amansız mücadelesine dayanamayan esnaf, bir daha açmamak üzere kepenk kapadı.
Aslında kapanan, ilimizin bekçileri iş görenleri!
Hal böyle iken;
Meclis üyem dükkânını Fransız marketine kiraya veriyor.
Meclisi Başkanı toprağını hiper marketinin kurulması için sattı.
Memur Sendikası Başkanı bu hükümet zamanında Müdür oldu lojmana yerleşti. Kaç senedir o sendikanın başkanı?
Sonra senelerdir gazetelere mesajlar ben memur halkını kolluyorum. Birkaç tane sendika üyesiyle meydanlara çıkıp, bu hükümet yaramaz vs. vs. nidaları atıp emekliğine kadar Sendika Başkanlığı’nı devam ettirme arzusu içinde zahir.
Köy kopçu abi !
Devrimci abi !
Ticaret Borsa Seçimleri’nde Gürkan Oras Bey adayken kalktı sağ partinin adayını destekledi.
Bir siyasi partinin İl Başkanlık makamına da senelerce iktidar partisine yarenlik yapan şahısı getirdi.
Bunlar elbette ki yasak şeyler değil. Ben sadece aziz Kırklarelili vatandaşlarımla paylaşmak istedim. Neler oluyor benim serhat şehrimde?
Bir başkadır benim Kırklareli’m
Oktay Ceylan