Cumartesi günü TEKEL işçilerinin Ankara’ya haklı olarak gördüğüm işçi mitingine gideceklerini biliyordum.
Bende, haklı mücadelelerine destek olmak için ve onlarla helalleşmek için Dingiloğlu Meydanındaydım. Düşündüklerim, yapmak istediklerimi icraata dönüştürdüm. Meydan da 2 pastanenin sahipleriyle hasbihâl ederken yanımıza Anavatan Partisi “DÖNME”lerinden bir Belediye Meclis Üyesi yanaştı ve şöyle dedi;
“Ne oluyor bu meydanda, oradakiler düğüne falan mı gidiyor? Niçin toplanmış bu otobüsler?” deyince ben şok oldum!
Beyefendi siz Belediye Meclis üyesi değil misiniz? Bir aydır Türkiye’nin ve dünyanın dikkatini çeken bir meselenin;
- Kendilerinin ekmeklerinin sarhoşu olduklarını,
- Haklarını almadan dönmeyeceklerini,
- Ancak tabutlarının döneceğini,
- Türkiye’nin her tarafında haklarını korumak için ellerinden geleni yapacaklarını,
- Biraz insanca yaşamak için Ankara’ya gittiklerini
- 4 nüfuslu bir ailenin 640 lirayla nasıl geçineceğinin izahını sormak için,
- Sadece kendilerinin için değil, bundan sonra gelecek nesiller içinde bu mücadeleyi devam ettireceklerini. Bunlara destek olmak için Ankara’ya gidiyorlar dedim.
Ama şunu söyleyemedim.
Terbiyem müsaade etmedi. Sizi nasıl Belediye Meclisi üyesi yapmışlar? Deyemedim.
Bu kadar duyarsızlık ve umursuzluk!...
Pes doğrusu.